เมื่อวันที่ 5 เมษายน 2557 ผมได้มีโอกาสไปร่วมกิจกรรมของคนในชุมชน "หนองหญ้าน้อย" ชุมชนที่ผมไปดำเนินการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.กศน.) เป็นกิจกรรมที่แสดงออกถึงความสมัครสมานสามัคคีของคนในชุมชนในเทศกาลมหาสงกรานต์ประจำปี 2557 ที่คณะผู้จัดงาน ส่วนหนึ่งเป็นนักศึกษา ปวช. และอีกส่วนหนึ่งเป็นประชาชนในชุมชนที่ได้มีส่วนร่วมในการสืบสานประเพณีไทย ประเพณีสงกรานต์ ที่แม้กระทั่งชาวต่างชาติก็รู้จักกันทั่วโลก กิจกรรมที่ชาวบ้านทำเป็นกิจกรรมที่สร้างบรรยากาศแห่งความสนุกสนานตามวิถีชุมชน กิจกรรมที่แสดงออกถึงความรักใครกลมเกรียวกันในชุมชน การประกอบศาสนพิธี ทางศาสนา การรดร้ำดำหัวขอพรจากผู้สูงอายุในชุมชน และเป็นการพบปะสังสรรค์กันระหว่างคนในชุมชน และคนนอกชุมชนที่ได้เข้าไปบูรณาการการทำงานร่วมกันในพื้นที่ ไม่ว่าจะเป็น ประชาชนในพื้นที่ ผู้นำชุมชน องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น ส่วนราชการต่าง ๆ
และบรรยากาศที่ยากต่อการพบเห็นก็คือ การละเล่นและการแสดงของคนในชุมชน การบรรเลงคนตรีด้วยกลองยาวและการขับร้องเพลงรำวงชาวบ้าน หลายบทเพลงผมไม่เคยไม่ได้ยินมาก่อน และมีหลายบทเพลงที่ผมเคยรู้จัก เคยขับร้องในสมัยเป็นนักเรียนประถมเมื่อหลายสิบปีก่อนโน้น มันทำให้คิดถึงสมัยตอนเป็นเด็กขึ้นมาทันทีกับบรรยากาศเหล่านี้ที่ได้พบและสัมผัส
ความเป็นกันเองของคนในชุมชน จนบางครั้งผมก็ลืมไปเลยว่าผมเป็นเพียงคนนอกชุมชนที่เข้ามาทำหน้าที่ในชุมชน และมันทำให้ผมเกิดความรู้สึกว่าผมนั้นกลายเป็นคนในชุมชนแห่งนี้ในแล้ว และ ความประทับใจที่ท่านผู้สูงอายุ หลาย ๆ ท่านได้อวยพรให้ผม ทำให้ผมถึงกับน้ำตาซึมทำให้คิดถึงญาติผู้ใหญ่ของผมที่ล่วงลับไปแล้วหลาย ๆ คน และทำให้ผมคิดถึงบ้าน คิดถึงแม่ คิดถึงพ่อ และญาติพี่น้องที่กำลังรอผมกลับบ้านไปเยี่ยมในเทศกาลสงกรานต์ และทำให้ผมนั้นอยากกลับบ้านเกิดเร็ว ๆ .......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น